 |
| Mohan Samit |
तिम्रा चिठी तस्बिर आर्यघाट मा जलाइसके
प्रेमका अनमोल उपहार खरानी बनाई सके
माया को बहाना मा सर्बश्व नै लुटिहाल्यो
भयो अब नसम्झ मैले तिमीलाई बिर्सिसके
जीवन भरि नै निको नहुने घाउ दिई गयो
अब कसै संग प्रेम नगर्ने बाचा मैले गरि सके
मलाई रुवाए पनि निस्ठुरी तिमि सुखी खुसि रहु
आशु पियर बाच्न अनि हास्न मैले जानिसके
सायद यस्तै यस्तै मा मर्छु कि आज भोलि
अन्तिम उपहार दुइ थोपा आशु चढाई सके
भद्रपुर झापा
incurable wound for the rest of his life
ReplyDeleteNow I can promise not to fall in love Top Assignment Writing Service
We have been giving top task composing administrations to the understudies throughout the previous thirteen years